Bawół (herb szlachecki)

Bawół I (niekiedy: Tur^[1] lub Byk) – inflancki herb szlachecki.

Opis herbu

W polu srebrnym lub złotym bawół czarny. W klejnocie nad hełmem w koronie dwa rogi myśliwskie.

Herb przybył do Inflant w 1150 roku^[2].

Bagniewski, Łomżelski, Tyzenhauz, Wołowski^[3].

↑ Tyzenhauz Ignacy h. Tur, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 537 .. Nazwą Tur określano też Wezemborg, herb m.in. Bartosza z Odolanowa: Bartosz Wezenborg alias Bartłomiej z Więcborka herbu Tur, wojewoda wielkopolski. Herb Wezemborg jest zresztą w istocie identyczny: "w polu złotym bawół (tur) czarny z zadartą głową. Hełm z labrami z pokryciem złotym, a podbiciem zapewne czarnym. Klejnot: między dwoma kręgami czarnymi o środku srebrnym, kita półkolista czarna z piór w słup" (J. Szymański, Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego). Zob. też ilustracja (Bartos de Wezenborg) z Herbarza Geldrii.
↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897. T.2 str.16
↑ Za serwisisem Genealogia dynastyczna. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna